Kat Riggins (US) Crossroad Olen concert report: Freddie |
 |
Dat de Chiet en zijn Crossroad terug op volle toeren draaien, daar bestaat geen twijfel meer over. Op 15 november staat hier zelfs Jim Suhler op het podium en dat is toch ook al een tijdje geleden dat we Jim nog eens aan het werk zagen. Eerder dit jaar en meer bepaald op zondag 01 maart werd hier in de Crossroad te Olen een memorabele zondag opgetekend. Voor velen toen nog ongekend stond hier op die zondag Kat Het ‘King Bee Music Agency’ van Rob Koning zou die dag hier eens voor een verrassing van formaat kunnen zorgen en zo geschiede het dan ook. Een wervelende show werd het toen met opzwepende blues & rhythm & blues een een Kat Riggins die hier eens even kwam laten zien hoe je de fans moet verwennen. Een wervelende show van een dame die ook destijds elke vrije minuut wist in te delen om met iedereen een praatje te slaan. WYSIWYG is zo een statement dat je kan gebruiken wanneer je deze zangeres aan het werk ziet. Nu bijna een dikke 6 maand later staat deze Kat Riggins hier terug op de ‘bill’ en niemand die er durfde aan twijfelen dat ook nu hier in de ‘Crossroad’ een feestje in de maak zou zijn. Lichtjes over tijd kom Kat met diezelfde aanstekelijkheid en enthousiasme met haar Blues Revival het podium op. Deze ‘Blues Revival’ bestaat nog steeds uit Darrell Raines (guitar), ritme sectie Doc Allison (drums) en George Caldwell (bass) alleen de fiddler van destijds, Eric Buiten haar indrukwekkende stem staat deze Kat ook gekend om haar opmerkelijk interactie met het publiek, er is werkelijk niets dat haar ontgaat en hoe kort soms een opmerking ook is, ze antwoord onmiddellijk met een gepaste repliek. We zien het steeds minder en minder maar deze dame was, en is hier nu ook met haar eigen band. Niet dat we hier of bij onze noorderburen geen goede begeleidingsband hebben, nee hoor verre van maar muzikanten waar je mee leeft en met speelt schept toch nog steeds een andere band. Zo weet Kat Riggins perfect wat ze heeft aan haar gitarist Darrell en die magie voel je tijdens de nummers. In de ‘Crossroad’ spelen dat schept ook enige verplichting en zo kan de ‘Crossroad’ blues uiteraard niet ontbreken op de setlist. ‘I Still Want To Be Your Baby’ aka ‘Take Me like I Am’ is een nummer van Bettye Lavette waarmee ze hier iedereen aan haar lippen weet te kluisteren en we zouden dit dan ook wat al te graag letterlijk opnemen…helaas. Dat ze met haar band Op een minuutje kijkt deze Kat Riggins ook niet en het is steeds weer genieten hoe ze iedereen in haar show blijft betrekken. Zo zal de dame die haar tamboerijn weet over te nemen deze zondag niet al te vlug vergeten. ‘Grinnin’ in Your Face’ is het moment op beginnen afbouwen De avond begint te vallen en zo wordt de sfeer hier in de ‘Crosssroad’ nog optimaal benut met het 2de deel van dit concert en zo mag deze ‘Voodoo Woman’ nog wel een tijdje verder gaan. Willie Dixon heeft in zijn carrière aardig wat nummers geschreven die nog steeds op diverse setlists zijn terug te vinden en met deze ‘I Just Want To Make Love To You’ zouden een diva als Etta James haast gaan vergeten. Met een medley à la Little Richard voelen we het aan ons water. Het einde van dit concert is nabij….how blue can ‘we’ get! Iedereen tevreden met dank aan de Chiet en er zijn hier vanavond behoorlijk wat mannelijk en vrouwelijke fans die hier op een gewone zondag in september een delirium hebben mogen beleven. |
Riggins en haar Blues Revival op de affiche en daar zou toen nog lang over nagepraat worden.
Bindman is er niet meer bij. Dat eerder dit jaar de nadruk bij Kit lag op de ‘old school’ rhythm & blues begon ze nu stevig met een SRV’ke en zo zette ze met ‘Pride & Joy’ onmiddellijk de stempel voor vandaag. Het zal misschien door de omgeving geweest zijn dat deze Kat Riggins zich liet inspireren maar ook met ‘Blues is My Business’ zit ze stevig en wel bij de blues.
ook sterk uit de hoek kan komen wanneer het een beetje funkier mag zijn bewijst ze hier met ‘The Groove’. Tijd ook om eens terug te gaan grasduinen in het repertoire van die goede ouwe soul en dat doet ze met een beklijvende versie van Sam Cooke zijn ‘A Change Is Gonne Come’. In mijn gedachte was ik al aan het wegdromen en hoopte dat ze die weg nog wel even zou blijven inslaan en met ‘Shake’ bleef ze dan ook nog wel even bij Mr. Cooke.
aan het eerste deel en zo verdwijnen alle bandleden één voor één richting backstage waarna ze ‘a capella’ een definitief einde maakt aan deze set.
more pics on
|
